Словарь украинского языка / Словник української мови
Упорядкував Борис ГРІНЧЕНКО
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

тарапата
тарапать
тарапунька
тарара!
тараракання
тараракати
тарарах!
тарарахнути
тарас
тарасина
тараскавка
тараскало
таратотіти
таратура
тарах!
тарахкавка
тарахкало
тарахкання
тарахкати
тарахкотанина
тарахкотання
тарахкотати
тарахкотілка
тарахкотіти
тарахнути
тарахта
тарахтати
тарган
тарганина
тарганиння
тарганити
тарганитися
тарганів
таргання
тарготіти
тарель
таритися
тарівка
тарілець
тарілка
таріль
таркан
тарканистий
тарканище
таркатий
таркач
тарко
таркотати
тарлабан
тарниця
таровисько
тарпан
тарсувати
тартак
тартаковий
тартачина
тарюватися
тарятися
тасінька
тасканина
таскання
таскати
таскатися
тасувати
таська
таськало
таськання
таськати
тась-тась!
тасюкати
тасю-тасю!
тася
тат
татар
татарак
татараковий
татарва
татаренко
татарин
татаринів
татарка
татарник
татаронька
татаронько
татарський
татаруватий
татарча
татарченя
татарчин
татарчук
татарщина
татарюга
татеньків
татенько
татів
татків
татко
тато
татоньків
татонько
таточків
таточко
татошник
татувати
татуленьків
татульо
татуненьків
татунин
татунів
татунь
татуньо
татуньців
татуняти
татусеньків
татусів
татусь
татухна
татців
татцьо
тать
Бігати, -гаю, -єш, гл. 1) Бѣгать. Бігає по луці. Въ повел. накл. употребл. иногда бігай вм. біжи. Бігай, коню, бігай, коню, бо вже вечеріє. Мет. 98. Употребл. оно также тавтологически: Ой бігайте-біжіть шляхом да наженіте Касю з ляхом. Чуб. V. 908. Бігай, хлопче! Бігаймо у великий гай! Бігаймо, кажу. МВ. ІІ. 112. 2) О коровахъ: случаться. Угор.
Коминотрус, -са, м. Трубочистъ. Полтавск. г.
Лі́тепло, -ла, с. Теплая вода. Вас. 169. Начерпай води холодної і постав на огонь, зогрій літепла, промий мої смертельні рани. Уж. Літеплечко.
Оглабля, -ля, с. и оглаблі, мн. = оголони. Желех. Вх. Зн. 43.
Підстрочити, -чу́, -чиш, гл. Подстрекнуть. Це він його підстрочив.
Розсоханя, -ні, ж. Коршунъ красный, шулятникъ, Falco milvus. Желех. Розсоханя має хвіст розсохатий. Вх. Зн. 60.
Роскомашувати, -шую, -єш, гл. Разбрасывать, сорить деньгами. Новомоск. у.
Туркати, -каю, -єш, гл. 1) О горленкѣ: ворковать. Шейк. 2) Твердить не переставая, говорить не переставая все о томъ же. О. 1862. VI, 61. Туркав йому, туркав, поки він таки послухав мене.
Убовтнутися, -нуся, -нешся, гл. Сказать невпопадъ. Вбовтнувся в річ без ладу. Ном. № 3153.
Щедрувальниця, -ці, ж. = щедрівниця. Грин. III. 53.
Нас спонсорують: